کنترل افت در ریزشبکه

یکی از روش های کنترلی مرسوم در شبکه های مدرن استفاده از روش کنترل افت است. روش کنترل افت که در سطح تولید و در سطح کنترل سلسله مراتبی در سطح اول قرار دارد به کنترل اولیه نیز معروف است. این روش با گرفتن فیبدک از افت ولتاژ و فرکانس در سیستم قدرت شرایط پایداری را در سیستم ایجاد کرده و تعادل بین عرضه و تقاضا را ممکن میسازد.

استراتژی های کنترلی که بدون زیرساخت های مخابراتی پیاده سازی می شوند، مبتنی بر کنترل افت هستند که از قابلیت خود تنظیمی ژنراتور سنکرون در مود متصل به شبکه گرفته شده است. بهره برداری بدون لینک مخابراتی اغلب برای میکروگریدهای remote مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از روش کنترل افت باعث اجتناب از پیچیدگی، هزینه بالا و الزامات قابلیت اطمینان سیستم نظارتی می شود. همچنین گسترش این سیستم ها به دلیل قابلیت pluge and paly ماژول ها آسانتر است. از این روش کنترل بدون لینک مخابراتی در زمانی که فاصله خطوط طولانی نباشد و به پهنای باند مخابراتی بالایی نیاز نباشد استفاده می شود. بعلاوه، کنترل افت دارای معایب ذاتی از قبیل عدم تعادل بین دقت تقسیم توان و انحرافات ولتاژ، نامتعادلی در تقسیم توان هارمونیکی و وابستگی به امپدانس خروجی اینورتر است. برای غلبه بر این مشکلات تغییراتی در کنترل کننده های افت مرسوم از قبیل تزریق سیگنالهای فرکانس بالا (بزرگتر از ۵۰ یا ۶۰ هرتز) به خطوط توان ارائه شده است که در قسمت های بعدی به این روش اشاره خواهد شد. یکی دیگر از معایب این روش کنترلی این است که کنترلرهای محلی در مبدل ها بسیار پیچیده تر از زمانی هستندکه از یک کنترل کننده مرکزی استفاده می شود.فرکانس افزایش پیدا می‌کند توان اکتیو را کاهش و هنگامی که دامنه ولتاژ افزایش می‌یابد توان راکتیو تزریقی را کاهش دهد.

در این پروژه روش کنترل افت بر روی یک ریزشبکه متصل به شبکه در نرم افزار دیگسایلنت شبیه سازی شده است.